Abp Skworc przywitał dominikanów, którzy pod koniec sierpnia rozpoczną pracę w katowickiej parafii p.w. Przemienienia Pańskiego. „Niech Boży Duch, duch świętych Dominika i Jacka, umacnia i prowadzi was w tej nowej, pasjonującej misji, którą katowicki Kościół – z ufnością i nadzieją – wam powierza.
Niech patron parafii, którą wam powierzamy – Jezus Przemieniony i przemieniający – wspiera was w pracy nad przemianą ludzkich serc, by stawały się żyzną glebą dla zasiewu Bożego słowa” – powiedział metropolita katowicki.
Homilię w czasie Mszy św. wygłosił prowincjał polskich dominikanów o. Krzysztof Popławski. Podkreślił w niej znaczenie wdzięczności w życiu wyznawców Jezusa Chrystusa. „Mamy za co dziękować Bogu, w wymiarze osobistym, ale i w wymiarze naszego kraju. Nie zwalnia nas to z krytycznej oceny rzeczywistości w jakiej żyjemy, niemniej u podstaw winna być wdzięczność Bogu i ludziom za to, co otrzymujemy” – mówił o. Popławski.
Kaznodzieja dodał, że dla dominikanów w Polsce dzisiejsza uroczystość jest szczególnym powodem wdzięczności, ponieważ bracia kaznodzieje zaczną posługiwać w tutejszym Kościele, w diecezji, której patronuje i z której pochodzi św. Jacek.
Prowincjał dominikanów wskazał na trzy rzeczywistości duchowego życia: adorację, Najświętszą Maryję Pannę i głoszenie Chrystusa, akcentując ich wzajemne powiązanie. Zaznaczył, że o ile nie brakuje nam, wyznawcom Chrystusa, gorliwości w czynach, o tyle brakuje jej niejednokrotnie w adoracji. Tymczasem to od niej zaczyna się wszystko, co najważniejsze w naszym życiu. „Wiara w obecność Jezusa prowadzi do miłości, z której czerpie siłę nasze apostolstwo. Słowo, które niesiemy innym, ma mieć swój początek w milczeniu modlitwy” – wskazywał dominikanin.
„Możemy spokojnie powiedzieć, że nie brakuje nam gorliwości w czynie, brakuje nam gorliwości w adoracji, w swoistej bez-czynności” – kontynuował kaznodzieja. Przywołując słowa Jana Pawła II z „Mane nobiscum Domine” prowincjał dominikanów podkreślił, że «obecność Jezusa w tabernakulum winna stanowić jakby biegun przyciągania dla coraz większej liczby dusz w Nim zakochanych, zdolnych przez długi czas słuchać Jego głosu i niemal odczuwać bicie Jego serca».
O. Popławski podkreślił też, że różaniec, będący drogą do kontemplacji tajemnic życia Jezusa, ma moc łączenia ludzi. W tym kontekście przywołał fragment fresku „Sąd Ostateczny” z Kaplicy Sykstyńskiej, na której ukazany jest człowiek wyciągany z czyśćca przez anioła z różańcem.
Mówiąc o nakazie głoszenia Chrystusa, o. Popławski przypomniał, że św. Jacek traktował go bardzo dosłownie. „Szedł i głosił, czego świadectwem są klasztory, które powołują się na niego, jako fundatora” – powiedział kaznodzieja. Dodał, że iść i głosić, to uwolnić się od siebie, zaufać, że Jezus daje swoja łaskę, prowadzi, daje siły.
O. Popławski zakończył kazanie dominikańskim błogosławieństwem z XIII w.: „Bóg Ojciec niech nas błogosławi
Niech strzeże nas Bóg Syn,
Duch Święty niech nas oświeca
Oczy, abyśmy patrzyli,
Uszy, abyśmy słuchali,’
I ręce dla Bożej pracy,
Stopy, abyśmy szli
I usta, byśmy głosili Słowo zbawienia
I Anioła Pokoju,
By czuwał nad nami
I z łaski naszego Pana
Prowadził nas do Królestwa”.
W Mszy św. wzięli udział pracownicy archidiecezjalnych instytucji przede wszystkim mediów oraz bracia dominikanie mający rozpocząć pracę w katowickiej parafii.
Dominikanie od wielu lat starali się o otwarcie klasztoru na Ziemi Śląskiej, skąd pochodził św. Jacek. W 2007 r., w 750. rocznicę śmierci św. Jacka o możliwości przybycia dominikanów do Katowic o. Popławski rozmawiał z ówczesnym metropolitą abpem Damianem Zimoniem, jednak wówczas nie udało się znaleźć odpowiedniego rozwiązania. Gdy dziewięć miesięcy temu metropolitą katowickim został arcybiskup Skworc odpowiedź na prośbę o zaproszenie dominikanów na Górny Śląsk nadeszła błyskawicznie.
26 sierpnia pięciu dominikanów rozpocznie pracę w centrum Katowic, w parafii pw. Przemienienia Pańskiego przy ul. Sokolskiej 12. Z tej okazji swą obecność zapowiedział metropolita katowicki abp Wiktor Skworc oraz prowincjał dominikanów o. Krzysztof Popławski.
