Przodkom Chrystusa, o których pisze w genealogii ewangelista Mateusz poświęcimy roratnie homilie. Zapraszamy do wspólnego oglądania albumu rodzinnego Jezusa, a po roratach na wspólne śniadanie.

W Ewangelii odnajdziemy dwie genealogie Jezusa, w redakcji Łukasza (3,23-38) i Mateusza (1,1-17). Mateusz rozpoczyna swoją genealogię od patriarchy Abrahama i poprzez króla Dawida i jego syna Salomona prowadzi ją aż do Józefa, męża Marii i przybranego ojca Jezusa. Łukasz prezentuje przodków w kierunku odwrotnym, aż do prarodzica Adama. Obydwaj Ewangeliści podkreślają, że Józef był tylko przybranym ojcem Jezusa, bowiem Jezus jest Synem Bożym, który narodził się z Marii Dziewicy, za sprawą Ducha Świętego. Dla ewangelistów narodzenie Jezusa nie jest wydarzeniem przypadkowym w historii ludzkości, ale realizacją Bożego planu. Z historii ludzkości Bóg czyni historię zbawienia, obejmującą całą ludzkość.

Podczas roratnich homilii będziemy poznawać niektóre postaci genealogii Jezusa. Znajdą się wśród nich dobrze znani patriarchowie Abraham, Izaak, Jakub, król Dawid, Noe, ale także Asa, Booz, Eleazar, czy pogańskie kobiety, Rut i Rachab.

Nazwa roraty pochodzi od łacińskiej antyfony na wejście “Rorate caeli desuper” (“Spuście rosę niebiosa”), którą codziennie rozpoczynamy poranną eucharystię w naszym kościele.

W naszej świątyni, jak w wielu dominikańskich kościołach w całej Polsce, roraty odprawiamy jedynie przy blasku zapalonych świec. Zapalone świece i lampiony są znakiem chrześcijańskiej gotowości i czuwania na przyjście Pana, o których mówi Chrystus w Ewangelii. Adwent jest bowiem czasem oczekiwania na powtórne przyjście Chrystusa na końcu czasów. Od 17 grudnia, w drugiej części Adwentu, przygotowywać się będziemy także na obchód świąt Bożego Narodzenia. Prosimy, aby świece odpowiednio zabezpieczać (np. chusteczą higieniczną), by wosk nie kapał na ławki i posadzkę kościoła.

Roraty – jak niekiedy mylnie się przyjmuje – nie są mszą świętą przeznaczoną dla dzieci. Msza św. wotywna o Matce Bożej swe źródło ma w dawnym obchodzie święta Zwiastowania Pańskiego w okresie Adwentu – 18 grudnia. W starożytnych i średniowiecznych księgach liturgicznych polecano odprawianie rorat w tygodniu poprzedzającym Boże Narodzenie lub nawet przez cały Adwent. Nic nie stoi na przeszkodzie, by najmłodsi uczestniczyli w mszy świętej roratniej, błędem jednak jest twierdzenie jakoby była to msza specyficznie dziecięca, na której dorośli nie znajdą miejsca dla siebie.

Jak co roku wszystkich uczestników rorat zapraszamy po Mszy św. do sali duszpasterskiej na wspólne śniadanie. Każdy może przynosić pożywienie na wspólny stół, do czego bardzo zachęcamy i każdy może ze wspólnego stołu korzystać.